Van Frans:
‘Fabrikant. Oud Kerkmeester en lid  Kamer van Koophandel. Hij was de eerste die gebruik maakte van stoomwerktuigen, vandaar de  bijnaam  van zijn zoon  ‘Koejans Steumke’. Rozegaarde 250  en in 1861 Rozegaarde 568. Was van 1841 tot  1846 raadslid van Rijssen er waren toen 7 leden in de Raad. Bij zijn huwelijk werkte hij als ‘verwer’in de textielbranche . Hij was tevens schutter bij de tweede afdeling van de mobiele Overijsselse Schutterij. Zijn vader bezat een textielbedrijf en diens zoons hebben later de verschillende werkzaamheden onderling verdeeld. Lambertus Ambrosius , mijn overgrootvader, ging zich bezighouden in de ververij , Henricus Bonaventura vervaardigde kammen  en Johannes Stephanus dreef de weverij. Door de grote stadsbrand in Enschede  brak  op 7 mei 1862 uit in een woonhuis aan de Kalanderstraat in Enschede. Het huis was van hout, het had al weken niet geregend, er stond een straffe oostenwind en de stad hing nog vol met versieringen en erebogen voor het bezoek van koning Willem III zes dagen eerder. Het vuur verspreidde zich dus bliksemsnel en blussen was een onbegonnen zaak. De gevolgen van de brand waren catastrofaal: de hele historische binnenstad binnen de grachten werd verwoest. Het stadhuis, het ziekenhuis, de Hervormde en de rooms-katholieke kerk en fabrieken gingen verloren. 650 gezinnen werden dakloos. Enschede telde in die tijd circa 4000 inwoners. Er vielen twee doden.
Tijdgenoten verhalen dat de ontstane verwarring met geen pen te beschrijven was: “Wat gepakt was verbrandde op de wagens en de bruggen in de stad waren ook door de vlammen onbruikbaar geworden… Nog nooit hebben wij eene dusdanige verwoesting aanschouwd”, zo beschreef een tijdgenote de onheilsplek. In de daarop volgende jaren kon hij met zijn weefgetouwen nauwelijks de grote vraag naar pilauw aan. Samen met de hele familie waren ze werkzaam in de fabriek . Zij leefden zeer zuinig (zonder meiden) niemand kon er iets van los krijgen of ’t moest direct voor O.L. Heer zijn. Men vertelde wel eens dat bij terugbrengen van gemaakte schoenen de kinderen een doormidden gebroken suiker klontje kregen.’